«برنامه های iPad بهتر از برنامه های تبلت اندرویدی هستند» یک افسانه بد است

13 سال از زم، که اولین تبلت اندرویدی خود، Acer Iconia A100 را در دست داشتم، می گذرد، و در این 13 سال، یک افسانه تداوم یافته و برای انجیل در نظر گرفته شده است: برنامه ها در تبلت های اندرویدی خوب هستند، اما در iPad شگفت انگیز هستند. من در سال 2011 قانع نشدم و در حالی که جدیدترین آیپد مینی 2024 را در دست دارم و به تبلت پی،ل خود خیره می شوم، هنوز به این «حقیقت» که به طور گسترده پذیرفته شده است، متقاعد نشده ام.

واقعیت، به نظر من، بسیار ظریف تر از این است. برخی از برنامه ها در iPad بهتر هستند، برخی دیگر در تبلت های اندرویدی بهتر هستند، و واقعاً بستگی به این دارد که تبلت شما چه کاری انجام دهد. اگر از صفحه نمایش بزرگ برای مرور وب، تماشای یوتیوب و پخش محتوا استفاده می کنید، شرط می بندم که تبلت های آی پد و اندروید در شرایط مساوی هستند. من یک برنامه واحد پیدا نکردم که اینجا یا آنجا بهتر کار کند. فایرفا،، کروم، پل،، یوتیوب، اسپاتیفای، پرایم ویدئو، آمازون، توییچ، نتفلی،؛ همه به یک شکل کار می کند.

من، هر چند؟ برای ا،ر برنامه هایی که من استفاده می کنم، تبلت های اندرویدی تجربه بهتری نسبت به iPad ارائه می کنند، و حتی نزدیک هم نیست.

برنامه هایی که از ابتدا برای iPad ساخته شده اند یا برای اجرا در iPadOS بهینه شده اند، بدون شک، برجسته ترین تجربه اپل در صفحه نمایش بزرگ هستند. برنامه های Final Cut، Logic Pro، Procreate، Affinity Designer، LiquidText، LumaFusion، Reeder و بسیاری دیگر از ابتدا برای اجرا، ظاهر و رفتار بسیار خوب در iPad ساخته شده اند. اگر طراح، عکاس، سازنده ویدئو، معمار هستید یا روی هر چیزی خلاقانه و رسانه محور کار می کنید، بهترین تجربه را در iPad به دلیل انتخاب گسترده برنامه ها و کیفیت آن انتخاب خواهید داشت.

همین امر در مورد بازی نیز صادق است - من یک گیمر نیستم، اما خودم هستم Android Aut،rity همکاران به من می گویند که بازی در تبلت های اندرویدی در مقایسه با کیفیت بازی هایی که در iPad دریافت می کنید یک شوخی است.

اما از آن زمینه های خلاقانه یا بازی کمی دورتر شوید، و تجربه iPad با تجربه تبلت اندرویدی تفاوت چند، ندارد. در برخی موارد، حتی بدتر است. اینستاگرام؟ برای iPad بهینه نشده است. واتس اپ؟ برای iPad بهینه نشده است، اگرچه نسخه بتا در دسترس است. رشته ها؟ بلو اسکای؟ آل تریل؟ GetYourGuide؟ روبوروک؟ و بسیاری از برنامه های دیگر که من شخصاً هر روز از آنها استفاده می کنم به سادگی برای صفحه نمایش بزرگتر اپل ساخته نشده اند. با این حال، می تو،د نسخه iOS برنامه را دریافت کنید، آن را باز کنید، روی دکمه گسترش ضربه بزنید و در صفحه نمایش بزرگ زیبای خود دچار یک آشفتگی زشت، گاهی اوقات پی،ل شده و بهینه نشده شوید. من هرگز قصد پیاده روی با iPad خود را ندارم، اما اگر می خواهم برای پیاده روی روی صفحه نمایش بزرگ خود برنامه ریزی کنم، چرا نمی توانم یک برنامه iPad من، برای انجام این کار داشته باشم؟

این دوگانگی تجربیات است که هاله آی پد را برای من می کشد. من نمی خواهم یک ث،ه به یک برنامه عالی نگاه کنم و بعد به یک برنامه مز،ف روی بیاورم. من نمی دانم که اپل چگونه با ارائه چنین تجربه بدی به کاربران خوب است. شاید همه اینها ترفندی باشد تا توسعه دهندگان بیشتری را مجبور به بهینه سازی برای iPadOS کند، اما اگر اینستاگرام هنوز در سال 2024 برنامه iPad ایجاد نکرده است، پس می توان گفت که این استراتژی کار نمی کند.

در مقابل، اینستاگرام و واتس اپ در حال حاضر دارای اپلیکیشن های بومی هستند که برای تبلت ها و تاشوهای اندرویدی با صفحه نمایش بزرگ ساخته شده اند.

بعلاوه، برنامه های اندروید از ابتدا ساخته شده اند تا از نظر نسبت صفحه نمایش و وضوح انعطاف پذیر باشند. این موضوع را به گردن میلیون ها و یک گوشی اندرویدی که تا به حال منتشر شده اند و تکه تکه شدن بدنام اندروید می اندازند، اما نتیجه نهایی این است که وقتی یک توسعه دهنده برنامه ای برای اندروید می سازد، آن را برای همه اندروید می سازد. نتیجه نهایی اغلب عالی است، همانطور که در مورد برنامه های GetYourGuide و AllTrails که در زیر نشان داده شده است.

با این حال، گاهی اوقات این ممکن است به زیباترین نتیجه منجر نشود، همانطور که توسط برنامه افقی طول، Threads که می تو،د در تصویر زیر مشاهده کنید، نشان می دهد، اما من قدرد، می کنم که حداقل امکان داشتن یک تجربه تمام صفحه من، وجود دارد. مدت کوتاهی بود که گوگل سعی کرد با اتخاذ رویکردی شبیه به اپل برای برنامه های بهینه نشده (نوارهای سیاه در دو طرف برنامه) جلوی آن را بگیرد، اما این یک آزمایش کوتاه مدت بود.

اکنون، در اندروید 15، تنظیماتی وجود دارد که همه برنامه ها را مجبور به نمایش تمام صفحه می کند. برخلاف دکمه گسترش اپل، که برای نمایشگر بزرگ تر هیچ کاری به جز پی،ل های کششی انجام نمی دهد، تنظیمات تمام صفحه اندروید بیشتر کار می کند. دلیلش این است که بار دیگر، هر برنامه از ابتدا به گونه ای ساخته شده است که قابل تغییر اندازه و تنظیم باشد.

حرکت نامنظم برگشت در برنامه ها، تجربه صفحه نمایش بزرگ iPad را ،اب می کند

اگر چیزی وجود داشته باشد که در iPad Mini خود بیشتر از تجربه بد کیبورد از آن متنفرم، آن حرکت برگشتی است. یا فقدان آن. من روی این تپه می میرم، دوباره زنده می شوم و میلیون ها بار دیگر می میرم، اما به سادگی نمی دانم طرفداران اپل چگونه این موضوع را تحمل می کنند. برای مثال اسکرین شات های زیر را بررسی کنید. Wanderlog، در سمت چپ، از دکمه هوم در بالا سمت چپ برای بازگشت استفاده می کند. Todoist، در سمت راست، از یک دکمه بستن در سمت راست بالای یک روکش استفاده می کند که می توانم آن را با کشیدن انگشت به پایین نیز ببندم. این مرا دیوانه می کند

در یک برنامه، می توانم از سمت چپ سوایپ کنم تا به عقب برگردم. در دیگری، من نمی توانم. در یک نقطه، باید روی دکمه X در بالا سمت چپ (از همه مکان های غیرقابل دسترس!) ضربه بزنم تا یک منو ببندم و به عقب برگردم. در نقاط دیگر، من باید بیرون از یک پنجره بازشو ضربه بزنم تا از آن خارج شوم. و حتی زم، که سوایپ سمت چپ اجرا می شود، هیچ حرکتی به عقب وجود ندارد که برنامه را ببندد و من را به صفحه اصلی بازگرداند. نه، برای انجام این کار، باید انگشت خود را به سمت بالا بکشم.

هیچ ژست جه، «مرا به عقب برگردان» مانند آندروید وجود ندارد، و من باید همچنان حدس بزنم که چگونه باید به صفحه قبلی برگردم. آنقدر بد است که من تقریباً هرگز از ژست کشیدن انگشت استفاده نمی کنم، حتی زم، که ممکن است کار کند، زیرا تجربه قبلی به من گفته است که انتظار موفقیت 20 تا 30 درصدی را داشته باشم، پس چرا وقتم را تلف کنم؟

در صفحه نمایش کوچکتر یک آیفون، این در حال حاضر برای من یک مشکل است. اما در صفحه نمایش بزرگتر آیپد؟ به دلیل طول، تر شدن سفر غیر ضروری دست بین هر شکل از تعامل بازگشت، آزاردهنده تر است. این نوع اصطکاک زم، ،انه است که شما فقط می خواهید از محتوای خود لذت ببرید.

هر برنامه ای به دلیل آن ناسازگاری آسیب می بیند. مهم نیست که چقدر برای صفحه نمایش بزرگتر بهینه شده است، مهم نیست که چقدر روان، قدرتمند و منحصر به فرد است، اگر برنامه ها - به طور کلی - غیرقابل پیش بینی و غیر قابل درک باشند، تجربه خوبی ارائه نمی کنند. و هر ،ی که بگوید این مشکلی نیست، هرگز از استفاده از اندروید لذت نبرده و می داند که همیشه می تواند - همیشه - انگشت خود را از سمت راست یا چپ بکشید (اگر دستی را که تبلت خود را با آن گرفته اید عوض کنید عالی است) تا یک قدم به عقب برگردید، مهم نیست کجا بودید یا چه می کردید.

این تصور اشتباه که برنامه ها در iPad بهتر هستند، به اندازه کافی زنده مانده است و از استقبال خود نیز دوام آورده است. در حال حاضر، همه ما باید آگاه باشیم که این یک موضوع نسبیت و موارد استفاده است.

اگر اهل بازی یا ایجاد/ویرایش رسانه ها هستید، بله، آی پد به طور کلی تجربه اپلیکیشن بهتری نسبت به تبلت های اندرویدی برای شما خواهد داشت. تعداد زیادی برنامه عالی در دسترس هستند که همگی برای صفحه نمایش بزرگ اپل بهینه شده اند و تجربه ای روان و قدرتمند را ارائه می دهند.

اما اگر به هیچ یک از اینها اهمیتی نمی دهید، احتمالاً نیازهای شما نزدیک به من خواهد بود: مرور، مطالعه، بهره وری، مصرف محتوا، رسانه های اجتماعی، پیام رس،، برنامه ریزی سفر/فعالیت و غیره. برای آن موارد استفاده، تجربه برنامه در تبلت های اندرویدی یا برابر یا برتر است – به ویژه وقتی صحبت از برنامه های بهینه نشده مانند اینستاگرام، Threads و موارد دیگر می شود. حتی اگر به تعاملات مداوم کاربر در سراسر برنامه های خود اهمیت دهید، بی همتا است.